Podstawowym problemem z jakim mają do czynienia podmioty gospodarcze ustalając wynik finansowy są różnice pomiędzy prawem bilansowym a prawem podatkowym. Niektóre z pozycji, które zaliczane są do przychodów i kosztów według prawa bilansowego niekonieczne muszą być uznawane przez prawo podatkowe.

Bardzo duża różnica pojawia się w przypadku przychodów, które rachunkowość klasyfikuje zgodnie z zasadą memoriałową a prawo podatkowe według zasady memoriałowej jaki i zasady kasowej.

Każdy podmiot gospodarczy prowadzi działalność w obrębie prawa bilansowego oraz ustawy o podatku dochodowym, w konsekwencji tego mogą pojawić się takiego sytuacje jak:

• przychody rachunkowe nie stanowią przychodów dla celów podatkowych,
• przychody uważa się za osiągnięte w innym momencie według ustawy o rachunkowości i przepisów podatkowych,
• przychody podatkowe powstają mimo braku ujęcia przychodu zgodnie z ustawą o rachunkowości.

Identyczna sytuacja może mieć miejsce w przypadku klasyfikacji kosztów prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak radzić sobie z tym problem?

Rozwiązaniem jakie stosują przedsiębiorcy jest prowadzenie osobnej ewidencji dla celów podatkowych oraz dla celów wykonania rozliczeń księgowych. Może wydawać się to uciążliwe rozwiązanie, pomoże onoa jednak w rozgraniczeniu pewnych pozycji i umożliwi wykonanie prawidłowego rozliczenia podatkowego.