Faktura końcowa – definicja, sposób sporządzenia
Jak się okazuje faktura końcowa nie jest niczym innym, jak dokumentem, który kończy daną transakcję. Wystawiana jest w sytuacji, gdy przez czas sprzedaży wpłacane były zaliczki (mające pokwitowanie na fakturze zaliczkowej).
Faktura końcowa jest wystawiana w momencie dokonywania ostatniej wpłaty za dany towar lub usługę. Widnieje na niej zarówno kwota należna do zapłaty, jak i lista kwot uregulowanych na podstawie faktur zaliczkowych. W przypadku, gdy faktury zaliczkowe wystawiane są na całkowitą wartość zamówienia, nie ma obowiązku wystawiania faktury końcowej, ponieważ wystawia się ją jedynie w przypadku, gdy do rozliczenia pozostała jakaś część ceny towaru.
Faktura końcowa powinna zawierać informacje takie, jak:
– data sporządzenia,
– numer identyfikujący daną fakturę,
– dane osobowe/nazwy wraz z adresami sprzedawcy oraz nabywcy,
– datę zakończenia dostawy towarów lub wykonania usług,
– dane dotyczące sprzedanego towaru lub wykonanej usługi,
– miarę oraz ilość sprzedawanych towarów/wykonywanych usług,
– cenę jednostkową towaru/usługi,
– stawkę podatku,
– cenę netto faktury,
– wartość podatku,
– cenę brutto faktury – ogólna kwota należności.
Faktura końcowa jak się okazuje jest dokumentem, który pozwala na rozliczenie transakcji pod kątem podatku dochodowego, a więc należy ją ujmować w Księdze Przychodów i Rozchodów w całej kwocie.
Aktualizacja:
Dla transakcji wykonywanych po 1 listopada 2019 r. może wystąpić obowiązek otrzymania płatności w formie Mechanizmu Podzielonej Płatności.
Jeśli całość transakcji przekracza 15 tysięcy złotych oraz przynajmniej jedna pozycja widnieje w załączniku nr 15 do ustawy o VAT – to należy na fakturze zaliczkowej zaznaczyć okienko „Mechanizm podzielonej płatności”.